ఇల్లాజికల్ లాజిక్

పెంపుడు జంతువుల మీద చాలా ప్రేమ పెంచుకొంటాం. మనల్ని గుర్తుపడతాయని, మన సూచనల్ని పాటిస్తాయని, మనం కనిపించినపుడు చెప్పలేనంత సంతోషాన్ని వాటికి చేతనైనంత మేర వ్యక్తీకరిస్తాయని.  మనుష్యులని ప్రభావితం చెయ్యగల లక్షణాన్ని కుక్కలనుంచి నేర్చుచుకోవాలని డేల్ కార్నగీ అంటాడు. యజమాని బయటకు వెళ్ళి, తిరిగి వస్తున్నప్పుడు ఎదురెళ్ళి తోకఊపుతూ, గెంతుతూ, వీలయితే ముందరి రెండు కాళ్ళనీ పైన వేసి ఆనందంగా స్వాగతం చెప్పే టామీ మీద ప్రేమలేని వ్యక్తి ఎవరుంటారు? నా చిన్నప్పుడు మా యింటిలో ఒక గిత్త ఉండేది. దానికి మా పెదనాన్నగారు త్యాగరాజు అని పేరు పెట్టారు. ఉదయం, మధ్యాహ్నం టీ తాగుతున్నప్పుడు, `త్యాగరాజూ...`అని పిలిచి ఒక పాత్రలో దానికి కూడా టీ వేసి ఇచ్చేవారు. టీ అంటే దానికి ప్రాణం. పరుగులు పెట్టి వచ్చేసేది. 

ఈ రోజే ఈనాడు పేపర్లో న్యూస్ ఐటం ఒకటి చూశాను. గుడిలోనికి వెళ్ళబోతున్న త్రాచుపాముని చూసి అక్కడి పెంపుడుకుక్క అడ్డుకొందట. వాటి మధ్య కొంతసేపు భీకర పోరాటం జరిగింది. చివరికి కుక్క పాముని చంపి విజయం సాధించిందట. కానీ ఏమి లాభం? పాము కాట్లకి అది కూడా కొన్ని క్షణాలలో ప్రాణాలు విడిచింది. విశ్వాస పాత్రతకి పెట్టింది పేరయిన పెంపుడు జంతువులమీద మమకారం ఉండడం తార్కికమైన విషయమే. కానీ, ఉపయోగిస్తున్న వాహనాల మీద ఎటాచ్‌మెంటు ఎందుకుండాలండీ అసలు!?   

1994లో ఒక బజాజ్ కబ్ స్కూటర్ కొనుక్కొన్నాను. కాకినాడలో, అమలాపురంలో, రాజమండ్రీలో, విశాఖపట్టణంలో  ఉద్యోగరీత్యా తిరుగుతున్నప్పుడు చాలా దూరప్రాంతాలు వెళ్ళవలసి వచ్చేది. సాయంత్రం ఐదు, ఆరు గంటలకి వైజాగ్‌లో బయలుదేరితే సగం రాత్రికి కాకినాడ చేరుకొనేవాడిని. ఒక్కో సారి మార్గమధ్యంలో ప్యాచీలు పడడం, చెడిపోవడం జరిగేది. కానీ, మెకానిక్ షెడ్ చాలా దగ్గరగా ఉన్నప్పుడు మాత్రమే! రిజర్వులోకి వచ్చిందని తెలుసుకోకుండా పెట్రోలు కొట్టించడం అశ్రద్ద చేసినప్పుడు, ఆగిపోవడం కూడా బంకుకి నాలుగడుగుల దూరంలోనే జరిగేది. నా కబ్ నన్నెప్పుడు పట్టుమని పది అడుగులు నడిపించలేదు.  ఒకసారి డిసెంబర్ 31 రాత్రి ఫ్యామిలీ నలుగురం బండిమీద వస్తున్నాం. బైకుమీద త్రిబుల్స్‌గా వెనుకనుంచి వేగంగా వచ్చి మమ్మల్ని డీకొట్టారు. కుడిచేతివైపు నేలకి గుద్దుకొన్నాం. కాళ్ళూ, చేతులూ విరగడమో, గాయాలవడమో కావాలి. కానీ, అదృష్ఠవశాత్తూ అందరం క్షేమంగా ఉన్నాం.

ఇప్పటికీ అదే బండిని వాడుతున్నాను. కండీషన్లో ఉంది, మంచి మైలేజ్ ఇస్తుంది. చూసిన పరిచయస్తులు అడుగుతుంటారు, `ఇంకా ఇదే వాడుతున్నారా! బండి మార్చేయవచ్చు కదా?` అని. దాన్ని అమ్మితే బాధ కలుగుతుంది. మరి అలాంటప్పుడు ఎందుకు మార్చాలి.  ఆ మధ్యన తెలిసున్నాయన తనకారు అమ్మేస్తున్నారని తెలిసి, కొన్నాను. నాకు కారుని అప్పజెపుతున్నప్పుడు, ఎన్నో జాగ్రత్తలు చెప్పారు. `సర్వీసింగ్ చేయించండి, ఇంజనాయిల్, బ్రేకాయిల్, కూలెంట్లు ఎప్పటికప్పుడు చెక్ చేసుకోండి, కారుని ఎండలో వదిలేయవద్దు, రాత్రుళ్ళు కవర్ కప్పండి...,` అని అప్పగింతలు పెట్టారు. చాలా కాలం వాడిన కారుని ఇంకొకరికి ఇచ్చెయ్యడం ఎంత బాధాకరమో ఆయన్ని చూస్తే తెలిసింది. `ప్రాణం లేని వస్తువులకి కూడా సెంటిమెంట్లు ఆపాదిస్తారా? అవేమయినా మనల్ని అర్ధం చేసుకొంటాయా, ఏమిటి? నాన్సెన్స్!` అంటారా? మీ ఇష్టం అలాగే అనుకోండి. ఇది ఇల్లాజికల్ లాజిక్!

© Dantuluri Kishore Varma