రాజా పార్క్‌లో ఓ సాయంకాలం

రోజంతా వేసవి కాలమేమో అనిపించేలా అగ్గిలా ఉంది.

సాయంత్రం అయ్యేకొద్దీ చల్లగాలి తిరిగింది.

రాజా పార్క్ అన్ని వయసుల జనాలతో కళకళ లాడిపోతుంది.

ఈవెనింగ్ వాకర్స్ ప్రపంచంతో సంబంధం లేనట్టు ట్రేక్ మీద నడిచేస్తున్నారు. 

స్లైడ్లమీద, సీ-సాల మీద, స్వింగులమీద పిల్లలు కోలాహలంగా ఆడుకొంటున్నారు. 

స్కేటింగ్ రింక్‌లో చక్రాల స్కేట్లు కట్టుకొని, నీక్యాప్స్, హెల్మెట్లు ధరించిన పిల్లలూ వేగంగా చకెర్లు కొడుతుంటే రింక్ చుట్టు నుంచొని చాలా మంది చూసున్నారు.

కుళాయి చెరువు చుట్టూ బెంచీలమీద, పచ్చగడ్డిమీద, చెట్ల నీడల్లో, పొదల వెనకాల చాలా మంది జంటలుగా కూర్చొని సినిమాలగురించో, రాజకీయాల గురించో, ప్రేమలూ పెళ్ళీళ్ళ గురించో, ఆటలు, చదువులు, వ్యాపారం, కష్టాలు, బాధలు, రోగాలు, మందులు, వైద్యాలు, తీయ్యబోయె షార్ట్‌ఫిలింలు.. ఏమిటో తెలియదు కానీ చాలా చాలా మాట్లాడేసుకొంటున్నారు.

మెడిటేషన్ నేర్పించే ధ్యానమందిరం దగ్గర ఎవరూ లేరు.

కేవీఆర్ లైబ్రరీ లోనుంచి ట్యూబ్‌లైట్ల కాంతి బయటకు కనిపిస్తుంది. లోపల కొంతమంది చదువుకొంటున్నారు. 

రకరకాల తినుబండారాలు అమ్మే హాకర్స్ అన్నిచోట్లా ఉన్నారు.

కుళాయి చెరువులో టూసీటర్, ఫోర్‌సీటర్ పెడల్ బోట్లు, ఎక్కువమంది వెళ్ళడానికి వీలుగాఉన్న లాంచీ జనాలని తిప్పుతున్నాయి. మనిషికి ఇరవైరూపాయల టిక్కెట్టు. 

ఆకాశం బంగారు రంగును పులుముకొంటుంది. 

లాహిరి లాహిరి లాహిరిలో... అని పాడుకొంటూ కొంచం సేపు బోటు షికారు చేద్దామా? 

© Dantuluri Kishore Varma